Door Jan Verhoeven.
De antroposofische weekspreuken bevatten een schat aan wijsheid voor elke situatie in het leven. Mocht ik slechts één boek van Rudolf Steiner mogen behouden dan zou het mijn boekje met de weekspreuken zijn.
Opvallend is hoe in de weekspreuken voor februari en maart het denken alle aandacht krijgt. Dat begint met ‘het scheppend willen van mijn denken’, ‘licht van het denken ontvangen’. Vervolgens ‘laat zij mijn denkkracht vinden’ en ‘de zekerheid van het wereld-denken’.
Ik wil graag even mijmeren over spreuk 44 waarin het gaat over het licht van het denken ontvangen.
Spreuk 44 (9 – 15 februari)
Gedachtemacht verstevigt zich,
verbonden met de geestgeboorte.
Zij laat de onbestemde zintuigprikkels
tot volle helderheid oplichten.
Als ziele-rijkdom
zich met de wereldwording wil verenigen,
moet zintuig-openbaring
het licht ontvangen van het denken.
Ik lees de spreuk als iets wat elke dag in elk mens kan plaatsvinden op het moment dat onze aandacht zich richt op hoe wij onze zielekrachten gebruiken.
Mijn gedachtemacht verstevigt zich verbonden met mijn geestgeboorte. In deze periode van het jaar is in de natuur al goed waarneembaar hoe de werking van het licht sterker wordt. In mijn ziel kan ik elke dag ervaren hoe er vanuit de nacht, de meditatie of het gebed een nieuwe kracht is gekomen. Hoe ik anders wakker ben geworden en meer verbonden ben.
Al wat mij gisteren nog bezwaarde of angstig maakte of wat ik niet begreep, kan ik vandaag laten oplichten door mijn denken. En daarmee verbind ik mij met de wereld-wording.
Is dit niet al te simplistisch of optimistisch? Het denken wordt toch ook voor veel schadelijke doeleinden gebruikt?
Net zoals er zin en onzin, licht en duister is, zo is er ook actief denken en passief denken. Veel van wat wij denken noemen is in wezen passief denken. Denken kunnen wij herkennen aan zijn lichtvolle en verbindende werking met onszelf, de medemens en de natuur. Of zoals de spreuk het zegt: de verbinding tussen ziele-rijkdom en natuur.
Het is een grote vreugde als je gaat beseffen, zeker in onze tijd, dat aan elk van ons dit licht brengende denken is geschonken als vermogen om te verbinden.