Elisabeth Vreede was een naaste medewerker van Rudolf Steiner. Zij werd door hem benoemd tot leider van de sektie voor wiskunde en sterrenkunde van de Hogeschool voor Geesteswetenschappen. In 1923 trad zij toe tot het bestuur van de vernieuwde Antroposofische Vereniging.
Na de dood van Rudolf Steiner in 1925 ontstond er verdeeldheid onder zijn medewerkers. Dat leidde er in 1935 toe dat Elisabeth Vreede, evenals Ita Wegman (arts) en 2.000 andere leden uitgesloten werden van de Antroposofische Vereniging. In 2018 werden Elisabeth Vreede en Ita Wegman gerehabiliteerd. Ed Taylor schreef van hen ieder een levensschets.
Hier schetst hij het leven en werken van Elisabeth Vreede, astronoom, die reguliere wetenschap en spirituele inzichten verbond.
Ed Taylor citeert onder andere Adams, lid van haar sektie: “Haar zin voor gerechtigheid stond altijd voorop, naast het gevoel voor individuele vrijheid en verantwoordelijkheid.” …
“ Wel denk ik, als de mensen nog aan haar denken, zij zich in de eerste plaats haar veelzijdige en diep sociale kant herinneren. “
Na deze schets probeert Ed Taylor dichter bij haar wezen te komen door te kijken naar karmische thema’s. Hij doet dat volgens een methode, door Ate Koopmans ontwikkeld in praktische werkgroepen waar het gaat om de vraag: Hoe kom je tot inzicht in en gevoel voor het karma van de (een) mens?